Marleen De Maeyer en Jessica Moens, moeder en dochter op plaats dertien en vijftien op de lijst van Groen Willebroek voor de gemeenteraadsverkiezingen. Voor betaalbaar wonen, verdraagzaamheid en de open ruimte. Jessica, hoe ben jij de politiek ingerold?Jessica: "Al sinds ik klein was krijg ik regelmatig te horen dat ik in de politiek zou moeten gaan. Ik ben, om het zacht uit te drukken, nogal communicatief aangelegd. Tijdens mijn opleiding journalistiek heb ik een stevige inleiding tot de Belgische en de internationale politiek gekregen en tijdens mijn werk als freelance journalist voor Het Laatste Nieuws kwam ik dan weer specifiek met lokale politiek in aanraking. De interesse om dan ook daadwerkelijk politiek actief te zijn is er dus al geruime tijd en nu voelt het aan als het geschikte moment om er werk van te maken. Ik ben nog maar heel recent lid van Groen, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn enthousiasme en leergierigheid mij een geschikte kandidate maken."

Wat heeft je naar Groen gebracht?

Jessica: "Thema's die me na aan het hart liggen zijn betaalbaar wonen en respect voor iedereen. Betaalbaar wonen omdat iedereen recht heeft op een 'thuis', een plek waar men zichzelf kan zijn. En als we die huizen dan ook nog eens zo milieuvriendelijk mogelijk bouwen of verbouwen, bewijzen we niet alleen onszelf maar ook de volgende generaties een dienst. Betaalbaar wonen, een thuis voor iedereen, hangt ook samen met respect voor iedereen. Want al te vaak staan dezelfde mensen in de kou. Ik wil eraan meewerken om ook minderheden een menswaardig bestaan te laten leiden, om discriminatie op eender welke manier uit de wereld te helpen. Aangezien Groen die visies, en nog vele andere, met me deelt, was het niet meer dan vanzelfsprekend om me dan ook bij Groen aan te sluiten. We kunnen de wereld niet meteen van vandaag op morgen verbeteren, maar we kunnen vandaag al beginnen met Willebroek.'

Marleen, zo moeder zo dochter? Of is het omgekeerd?

Marleen: "Mijn dochter haar enthousiasme werkte zeer aanstekelijk. Ik had haar dan ook verteld dat ik over zes jaar ook voor Groen wou opkomen. Omdat Jelte Pieter Dijkstra (onze Nederlandse vriend die normaal kandidaat zou zijn, nvdr) zich niet op tijd op de kieslijst had kunnen laten registreren, deed zich de kans voor om nu al in de bres te springen. En dat deed ik dus met plezier."

Is de keuze voor Groen dan vanzelfsprekend?

Marleen: 'Tisselt heeft nu eenmaal een sterke ecologische partij nodig, zodat er opgekomen wordt voor de bescherming van de weinige open ruimte die ons nog rest. De traditionele partijen ontgoochelen me daarin fors. Ons dorp geraakt ingesloten met overslagbedrijven en vrachtwagens denderen door ons centrum. Dat moet stoppen.'Daarnaast denk ik dat er echt werk moet gemaakt worden van een aangenaam koopcentrum in Willebroek. Ik weet dat vele mensen uit Tisselt en andere deelgemeenten naar andere naburige gemeenten trekken om hun inkopen te doen. Dat is zonde. Als het Willebroekse centrum zeer vlot bereikbaar zou zijn met het openbaar vervoer en de fiets en er gepaste parkings zouden zijn, dan kan de aantrekkingskracht ervan veel groter zijn."

Je staat op plaats dertien, Marleen. Een ongeluksgetal, of eerder... ?

Marleen: "Ik geloof dat de dertien in dit geval een geluk bij een ongeluk is. Jelte Pieter moest zijn kandidatuur intrekken, maar nu krijg ik de kans mijn dochter actief te steunen en op te komen voor de open ruimte in Tisselt. Voor haar kandidatuur voor Miss België kon ik niet met mijn dochter op de foto, nu kan dat dus perfect."

Vertel eens Jessica: Groen en een kandidatuur voor Miss België... Valt dat te rijmen?

Jessica: 'Het was in een opwelling en op een moment van verveling dat ik mij inschreef voor Miss België. Voor sommige lijkt het een vreemde combinatie, omdat een wedstrijd als deze geassocieerd wordt met glitter en glamour en bijgevolg dus niet ecologisch verantwoord zou zijn. Maar het zijn dikwijls de kleine dingen die het verschil kunnen maken om onze ecologische voetafdruk te verkleinen. Op die manier heb ook tijdens mijn deelname kunnen vasthouden aan wat ik belangrijk vind. Er is niets mis glans in het leven, zolang we terwijl de ogen openhouden voor de belangrijke zaken. En wie zei er trouwens dat groenen alleen maar geitenwollensokkendragers zijn?"