"De gemeente moet deze plaats van ontmoeting en ontspanning, waar de jeugd verantwoordelijkheid neemt, voor de toekomst veiligstellen." Vele Willebroekenaars hebben een herinnering aan jeugdhuis Perron 4. Groen wil dat jongeren van vandaag en morgen ook op een toffe jeugdhuistijd kunnen terugkijken. De gemeente moet deze plaats van ontmoeting en ontspanning, waar de jeugd verantwoordelijkheid neemt, voor de toekomst veiligstellen. Afgelopen winter sloot jeugdhuis Perron4 tijdelijk de deuren omdat de jongerenkern er kopje onder ging in een sfeer van overlast en bedreigingen. Ze voelden zich niet ernstig genomen door politie en gemeentebestuur. Met de moed der wanhoop besloten de jongeren van de nood een deugd te maken: ze staken hun jeugdhuis in een nieuw jasje. Vanaf einde februari kan de jeugd er opnieuw relaxen en fuiven. Maar hoelang nog?

Het jeugdhuis is de enige fuiflocatie in onze gemeente. Daarnaast is het een van de weinige plaatsen in Willebroek die een podium voor muziek en comedy bieden. Jongeren leren op die manier organiseren, verantwoordelijkheid nemen. Georganiseerde en ongeorganiseerde jeugd leren er elkaars eigenheid en ervaring kennen en appreciëren. De jeugd leert en beleeft er het samenleven met alle pro's en contra's in de praktijk.

Het Willebroekse jeugdhuis heeft een enorme traditie, maar spijtig genoeg sleept zijn locatieproblematiek nu al twintig jaar aan. Na tien jaar onzekerheid verruilde Perron4 in 2004 met hulp van de gemeente de Van Landeghemstraat voor de Mechelsesteenweg, een tijdelijke oplossing. Het College beloofde toen het jeugdhuis en een ferme fuifzaal in de plannen voor de terreinen van De Naeyer op te nemen. Van die belofte werd niets meer vernomen.

Van 1997 tot 2002 beschikte het jeugdhuis over een deeltijds jeugdwerker. Met het aflopen van integratiesubsidies liep ook deze terbeschikkingstelling af. Alsof er daarna niet meer geïntegreerd moest worden. Net in de eenentwintigste eeuw een tsunami van reglementen en verplichtingen op de jeugdhuizen af. Daarnaast een flinke vrijwilligerswerking beheren, is een te zware last. Zeker voor een kern van 16- tot 21-jarigen. Wie begeleidt de jongeren trouwens in hun omgang met een moeilijker publiek? Wie maakt hen diets hoe te reageren op crisissituaties? Wie geeft hen een spreekwoordelijk schouderklopje?

Zeker in Willebroek, waar het jeugdhuis sowieso ook een integrerende functie heeft, en waar andere jeugdverenigingen ook beroep doen op de fuifinfrastructuur van het jeugdhuis, is een beroepskracht nodig. En waarom zou de nieuwe locatie toch niet op de site van De Naeyer te vinden zijn?