Het lokale beleid heeft veel vrijheid over het ruimtegebruik. Daar komt een grote verantwoordelijkheid bij kijken. Dit vraagt heel wat bestuurskracht, maar ook luisterbereidheid. Economische logica is dan niet zaligmakend. Mens en milieu zijn immers van tel.

Komende generaties ervaren de kwaliteit van de keuzes van nu. In Tisselt, Blaasveld en Willebroek wordt enorm veel gebouwd, maar de adviesraad ruimtelijke ordening
(GECORO) kwam al bijna twee jaar niet samen. Hoe is dit te rijmen met een ‘participatief’ beleid?
Snelle ruimtelijke ontwikkeling brengt spanning met de leefbaarheid. ‘Het monddood maken van een neutraal debat daarover is onwettig en ondeugdelijk bestuur’, zegt Anthony Vanoverschelde. ‘Er is een probleem als het college bij buurtwerken en projecten van PIDPA om riolen en straten te vernieuwen niet de reflex heeft de mening van de bewoners te kennen’, vult Thierry Serrien aan. Participatief was ook het idee van bewoners van de Westdijk om er een fietsstraat te maken. Dat paste perfect in de visie van het college, maar werd op de lange baan geschoven. Groen juicht toe dat het college bij grotere projecten als het dorpscentrum in Blaasveld of ‘De 12 werken’ moeite doet om betrokkenheid en inspraak te organiseren. Maar dat moet àltijd en overal gebeuren, met zowel een GECORO-specialisten als bewoners-specialisten.