Wie een jaar geleden voorspelde dat ons leven nu al meer dan een half jaar op het bestrijden en de omgang met een virus zou gericht zijn, die werd tot de doemdenkers gerekend. Toch gaven wetenschappers al tekenen dat we de grenzen van onze levensruimte overschreden, met ongewenst bezoek als gevolg. Spijtig genoeg merken we ook deze dagen dat het voortschrijdend inzicht van de wetenschap fel in twijfel wordt getrokken. 

Het neemt niet weg dat we allemaal samen ongelooflijke inspanningen en opofferingen hebben moeten leveren en nog zullen leveren. Goed dat we initiatieven namen om ouderen te helpen en om zorgverleners te bedanken. Net zoals alle fracties in onze gemeenteraad maakten we presentiegelden over aan organisaties zoals Argos en De Vierde Wereld, en we kochten allemaal coronabonnen in. Maar toch kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat overheden, ook onze gemeente, nog meer hadden kunnen doen om in deze tijden vereenzaming en isolatie te doorbreken.

Er waren vele geboden en verboden, maar het symbolische hart en ‘Zie elkaar graag’ ontbraken op de overzichtelijke pictogrammen. Hopelijk trekken we daar lessen uit in de omgang met de andere grenzen van de aarde die we overschreiden en waar wetenschappers ons allang voor waarschuwen. Of is voor de klimaatverandering waarschuwen ook doemdenken?